Wieża w Siedlęcinie w XV w.
oprac. Paweł Rajski, Przemysław Nocuń
Źródło: www.wiezasiedlecin.pl
Książęca Wieża Mieszkalna w Siedlęcinie należy do jednych z najcenniejszych świeckich budowli gotyckich w Polsce, a dzięki znajdującym się w tym obiekcie unikalnych na skalę światową malowidłom ściennym o tematyce dworskiej, obiekt jest unikatem na skalę światową.
Książęca Wieża Mieszkalna jest jedną z najcenniejszych i najokazalszych obiektów tego typu na świecie.
Budowa została prawdopodobnie rozpoczęta w 1313 przez księcia jaworskiego Henryka I.
Początkowo wieża miała cztery kondygnacje, dwie dolne to pomieszczenia gospodarcze, dwie górne były pomieszczeniami mieszkalnymi. Wieża spełniała zadania obronne, a jej lokalizacja była celowa, znajdywała się przy ważnym szlaku handlowym.
Wieża kilkukrotnie zmieniała właściciela. W 1575 wieżę strawił pożar, po którym ją przebudowano i dobudowano kolejną kondygnację.
Od 1732 roku właścicielami, aż do końca II Wojny Światowej, znajdowała się w rekach rodu Schaffgotschów, arystokratycznego rodu śląskiego. Pod koniec XVIII wieku zasypano część fosy i dobudowano oficynę, w XIX wieku rozebrano pozostałe mury obronne.
Pierwsze remonty wieży i prace konserwatorskie odbyły się pod koniec XIX wieku. W trakcie tych prac odkryto polichromie, które w latach 1936-1938 zostały poddane pracom konserwatorskim.
Polichromie zajmują około 33 m2. Fundatorem malowidła był książę Henryk I Jaworski i są dziełem nieznanego nam obecnie z imienia artysty szwajcarskiego. Malowidła pochodzą z 1345 roku i są jednymi z najstarszych w Europie malowidłami o tematyce świeckiej. Przedstawiają cykl obrazów przedstawiających przygody najsłynniejszego rycerza okrągłego stołu sir Lancelota.
W trakcie zwiedzania wieży zobaczymy około 700 letnie stropy, grube średniowieczne belki, słupy, odrzwia. Zobaczyć można znaleziska archeologiczne jakie zostały odkryte podczas prac wykopaliskowych w okolicach wieży.
Wszystko to można zobaczyć w Siedlęcińskiej wieży i w trakcie zwiedzania poczuć średniowieczny klimat.